Μαβίλης: Μια ιστορική προσωπικότητα που αδικούμε εμείς οι νεότεροι…Ποια είναι η ιστορία που κρύβει η πλατεία Μαβίλη;

Η προτομή του Μαβίλη

Σίγουρα όσοι κατεβαίνετε στο κέντρο θα έχετε περάσει από την πλατεία Μαβίλη. Πάντα φευγαλέα και πάντα γρήγορα…Στο άκουσμα της περιοχής πλατεία Μαβίλη αυτό που σας έρχεται στο μυαλό είναι η καντίνα με τις κρέπες, η Αμερικάνικη πρεσβεία και το Μέγαρο Μουσικής…Όμως ποιος είναι ο Μαβίλης που πήρε το όνομα του η πλατεία;  Πρόκειται για μια προσωπικότητα που η ιστορία την έχει αδικήσει…αφού η δράση του Μαβίλη ήταν σημαντική για την καθιέρωση της δημοτικής, ενώ ο ίδιος ήταν μαχητής της ελευθερίας, καθώς πρωτοστάτησε στην κρητική επανάσταση αλλά και στον Α’ Βαλκανικό πόλεμο.

Η πλατεία Μαβίλη από ψηλά...

Ο Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε το 1860 στην Ιθάκη έχοντας όμως Ισπανική καταγωγή.

Ο παππούς του, εκ πατρός, ήταν πρόξενος της Ισπανίας στην Κέρκυρα, όπου η οικογένειά του είχε εγκατασταθεί. Μάλιστα εκεί πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Εξωτερικά ο Λορέντζος Μαβίλης ήταν μεγαλόσωμος με γαλανά μάτια και ξανθά μαλλιά. Το 1880 αποφάσισε να πάει στην Γερμανία για να σπουδάσει φιλολογία και  φιλοσοφία.

Το χαρακτηριστικό "ημικυκλικό" κτίριο

Οι σπουδές του συνεχίστηκαν επί δεκατέσσερα χρόνια και μάλιστα επηρεάστηκε από τις θεωρίες του  Νίτσε.

Το 1887 συμμετείχε στο τουρνουά της Φραγκφούρτης. Δύο χρόνια αργότερα ( 1889 ) έλαβε μέρος στο σκακιστικό τουρνουά της πρωτεύουσας της νότιας Σιλεσίας. Το 1896 ο Μαβίλης συμμετείχε στην επανάσταση της Κρήτης , πολεμώντας μαζί με τους αντάρτες στα κρητικά βουνά. Και το 1897 κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο συγκέντρωσε εβδομήντα Κερκυραίους εθελοντές και πήγαν να πολεμήσουν στην Ήπειρο, όπου και τραυματίστηκε στο χέρι. Τα έξοδα της εκστρατείας των εθελοντών τα κάλυπτε ο ίδιος.

Η στάση του λεωφορείου 

Το 1909 γίνεται ο ενθουσιώδης κήρυκας του ξεσηκωμού και το 1910 εκλέγεται ως βουλευτής της Κέρκυρας. Το 1911 υπερασπίζοντας τη δημοτική γλώσσα  ως αντιπρόσωπος και μέλος της Αναθεωρητικής Συνέλευσης της Κέρκυρας μέσα στην Ελληνική Βουλή  είπε απευθυνόμενος στους καθαρευσουσιάνους : "Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν". ("Εφημερίς των συζητήσεων της Βουλής", Β' Αναθεωρητική Βουλή, 1911, σελ. 689, συνεδρίασις 36).

 Στις 28 Νοεμβρίου 1912 γίνεται επικεφαλής  του λόχου των εθελοντών Γαριβαλδινών και σκοτώνεται στη Μάχη του Δρίσκου κοντά στα  Ιωάννινα κατά τον Πρώτο (Α') Βαλκανικό πόλεμο. Λέγεται ότι διατηρούσε ερωτικό δεσμό με την ποιήτρια Μυρτιώτισσα - κατά κόσμον Θεώνη Δρακοπούλου - (1885-1968), η οποία υπηρέτησε την ερωτική ποίηση και το ποίημά της "Τι άλλο καλέ μου" (1925) είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. Ως φόρο τιμής στο συνολικό έργο του Μαβίλη ή κεντρική πλατεία της γενέτειράς του, Ιθάκης, έχει πάρει το όνομα του.

Διακρίνεται ο πύργος Αθηνών από την Μαβίλη

Το συντριβάνι της Μαβίλη